har det blitt lite av i bloggen i det siste. Det må eg kanskje gjere noko med.
Når eg les dei siste blogginnlegga mine framstår eg som ei bitter gammal peppermø, og det stemmer ikkje heilt. Håpar eg. Riktignok byrjar eg å dra litt på åra, men er jo ikkje direkte gammal enno. Og bitter håpar eg ikkje er rette skildringa, eller kanskje litt, som i bittersøt mørk kvalitetssjokolade. Men den velklingande tittelen peppermø er korrekt, eg er jo ikkje gift - og eg har framleis ein god del pepper i kjøkkenskapet etter 30-årsdagen for 4 år og 4 månader sidan.
Tilbake til tøys og fanteri. Den største bonusen med å vere singel er nettopp det at det ikkje er ein betre halvdel der som irriterer seg eller tar skade av dei sære og mindre kloke krumspringa ein gjer. Som å ha ein meny med kun havregraut laga av vatn i to veker fordi alle pengane har gått til klede, konsertar og øl, bytte ut middag med 200 g melkesjokolade, eller hoppe i sølepyttar på veg heim frå trening. Det siste skulle eg forresten klart å sno meg unna, sko og klede var jo likevel gjennomblaute. Det var absolutt ikkje noko å vinne på å gå i sikksakk rundt alt det våte. Kanskje litt verre å forklare at eg tok skikkeleg sats og avslutta med telemarknedslag.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar